Zondag is soepdag. Althans, vroeger bij mijn ouders wel. Elke zondagmiddag aten we soep, heerlijk. Een bouillon getrokken van een stukje bot en vlees. Verse groenten erin. Mijn mams kan dat wel, dat soep koken. Ik ben er nog steeds gek op, maar mijn wederhelft wat minder. Tegenwoordig staat er dus zelden meer soep op het zondagse menu. Maar afgelopen weekend had ik een lekkere tomatensoep bij de lunch bedacht. Omdat ik vind dat we genoeg vlees eten, heb ik het soepje vegetarisch gehouden. De bouillon heb ik niet zelf getrokken, ik gebruikte een bouillonblokje. Ik blijf tenslotte wel een beetje lui...
Ingrediënten:
2 uien, gesnipperd
5 kleine worteltjes
2 zoete puntpaprika's
150 gr champignons
pakje gezeefde tomaten
1 groentebouillonblokje
3 trostomaten
balsamicoazijn
paprikapoeder
tabasco
oregano, tijm, bieslook, basilicum, van alles wat, samen een flinke hand vol.
geraspte parmezaanse kaas
De uien heb ik gebakken in olijfolie. De worteltjes, paprika's en champignons werden in kleine stukje gesneden en ook even meegebakken. De gezeefde tomaten konden daarna in de pan, evenals een bouillonblokje en een flinke scheut heet water. Dit heeft samen een tijdje staan pruttelen op het vuur, tot de groente beetgaar was.
Hoewel ik te lui was om een kilo tomaten te ontvellen en dus gezeefde tomaten gebruikte, heb ik wel wat verse tomaten erin gedaan. Die heb ik eerst ontveld. Dit doe je gemakkelijk door eerst een kruis te snijden aan de onderkant. Dan giet je er kokend heet water over en direct daarna zo koud mogelijk water. De velletjes laten dan gemakkelijk los. De ontvelde tomaten heb ik in blokjes gesneden
en toegevoegd. Vervolgens een flinke scheut balsamico erbij, wat paprikapoeder en tabasco. Op het laatst de gewassen en gesneden kruiden. Als je die eerder toevoegt, gaat de smaak verloren (muv tijm, die kan goed meegekookt worden). Extra zout had dit soepje niet nodig.
Nadat de soep over de kommen verdeeld was, deed ik er nog wat geraspte parmezaanse kaas over. Erg lekker want het soepje zelf is door alle zoete groenten een wat zoetere soep.
maandag 31 augustus 2015
vrijdag 28 augustus 2015
Fris bananenroomijs
Vandaag constateerde ik twee bananen op de fruitschaal die op het punt stonden weg te lopen. Ik vind banaan alleen lekker als ze net rijp zijn. Hoe zachter ze worden, hoe viezer ik ze vind. Tegenwoordig heb ik echter de oplossing voor die niet-lekkere bananen gevonden: bananenroomijs. Een recept uit de losse pols.
Ik heb al jaren terug een goedkope ijsmachine in de uitverkoop gescoord, bij de plaatselijke drogist. Ruim een tientje, meer heeft het niet gekost. Maar wat heb ik er al ontzettend veel lekkers uitgehaald! Sinds we een flinke ijskast hebben, staat deze machine standaard in de vriezer, zodat het per direct te gebruiken is. Sommige machines moeten nl een halve dag in de vriezer staan, anderen hebben een koelelement dat in de vriezer moet. Hoe dan ook, ik wil niet een dag wachten als ik besloten heb ijs te maken. Dus hij is altijd startklaar.
Je hebt voor dit ijs niet veel bijzonders nodig. Wel is het de moeite waard om vers citroensap te gebruiken in plaats van concentraat uit een flesje. Ik gebruik behoorlijk wat sap, want ik houd van een frisse smaak. Ben je een enorme banaanfan, of een citroenhater, dan moet je wat minder citroensap gebruiken. Dan kan er ook iets minder suiker in.
2 bijzonder rijpe bananen
100 gr witte basterdsuiker
sap van 1 citroen
200 ml slagroom (ongeklopt)
halfvolle melk
Pureer de bananen met suiker en citroensap.
Als het mooi glad is mag er slagroom bij.
Vervolgens vul ik dit aan met melk tot een kleine liter (dat is ongeveer de hoeveelheid die in mijn machine mag). Dan mag het mengsel in de (draaiende) machine.
Het wordt in de machine 35 minuten gedraaid.
Je ziet dat er lucht in komt, het volume wordt veel groter.
Zodra het mengsel wat steviger wordt, kun je nootjes of stukjes chocola toevoegen. Zeker niet eerder: de harde stukjes gaan aan de bodem vastzitten en blokkeren de hele machine. Ik ben ervaringsdeskundige....
Daarna nog een uurtje of 3 in de vriezer stevig laten worden en verdelen maar!
Bij ons liggen er tegenwoordig regelmatig bananen stiekem vies te worden. Zomaar, per ongeluk.
Ik heb al jaren terug een goedkope ijsmachine in de uitverkoop gescoord, bij de plaatselijke drogist. Ruim een tientje, meer heeft het niet gekost. Maar wat heb ik er al ontzettend veel lekkers uitgehaald! Sinds we een flinke ijskast hebben, staat deze machine standaard in de vriezer, zodat het per direct te gebruiken is. Sommige machines moeten nl een halve dag in de vriezer staan, anderen hebben een koelelement dat in de vriezer moet. Hoe dan ook, ik wil niet een dag wachten als ik besloten heb ijs te maken. Dus hij is altijd startklaar.
Je hebt voor dit ijs niet veel bijzonders nodig. Wel is het de moeite waard om vers citroensap te gebruiken in plaats van concentraat uit een flesje. Ik gebruik behoorlijk wat sap, want ik houd van een frisse smaak. Ben je een enorme banaanfan, of een citroenhater, dan moet je wat minder citroensap gebruiken. Dan kan er ook iets minder suiker in.
2 bijzonder rijpe bananen
100 gr witte basterdsuiker
sap van 1 citroen
200 ml slagroom (ongeklopt)
halfvolle melk
Pureer de bananen met suiker en citroensap.
Vervolgens vul ik dit aan met melk tot een kleine liter (dat is ongeveer de hoeveelheid die in mijn machine mag). Dan mag het mengsel in de (draaiende) machine.
Het wordt in de machine 35 minuten gedraaid.
Zodra het mengsel wat steviger wordt, kun je nootjes of stukjes chocola toevoegen. Zeker niet eerder: de harde stukjes gaan aan de bodem vastzitten en blokkeren de hele machine. Ik ben ervaringsdeskundige....
Daarna nog een uurtje of 3 in de vriezer stevig laten worden en verdelen maar!
Bij ons liggen er tegenwoordig regelmatig bananen stiekem vies te worden. Zomaar, per ongeluk.
Plaatpizza
Al dagen had ik ongelooflijk veel zin in pizza. Op het moment dat ik pizzatrek krijg, is zelfmaken vaak de enige optie. Want de winkel of de pizzaria is niet naast de deur. Nu had ik het geluk dat ik die pizzatrek al dagen had en we toch boodschappen moesten doen. Gisteren dus een doodgewone diepvriespizza gegeten. Niks mis mee, je kunt dan lekker van alles wat kiezen met een gezin. Toch is zelfgemaakte pizza ook wel erg lekker. En het grote voordeel is dat je de kinderen precies er op kunt laten leggen wat ze wél lusten. Vaak maken we voor de kids dan berenpizza's, precies zo groot als ze op kunnen. Je hebt er een middag lol mee, ze eten het drie keer zo enthousiast op en zelf kun je die variant maken die ze niet lusten. En eventuele restjes groenten en vlees kun je er prima op kwijt!
Hier het recept voor een plaatpizza en twee kleinere pizza's.
500 gr bloem
7 gr gist
wat zout
3 el olijfolie
350 ml lauwwarm water
Het deeg kneed ik altijd in de keukenmachine. Broodbakmachine is ook een optie. Met de hand is absoluut niet mijn favoriet: je bent dan echt even bezig en het plakdeeg zit dan door je hele keuken en op al je kleren (bij mij tenminste). Ik ben dus lekker lui en laat de keukenmachine kneden.
Eerst meng je de droge ingrediënten door elkaar. Vervolgens voeg je olie en water toe, en dat moet dus tot een soepel deeg gekneed worden. Dat mag gerust een paar minuutjes flink gekneed worden. Als het mooi elastisch is, is het klaar.
De kom zet je, afgedekt met een vochtige doek, op een warme plek weg. Vervolgens mag het tot het dubbele volume rijzen. Dat kan wel 1-1,5 uur duren.
De bakplaten vet je goed in. En dan komt alsnog de knoeiboel: je bestuift het aanrecht, het deeg, en je handen met bloem. Het deeg leg je op het aanrecht en met je handen of met een deegroller maak je er een of meerdere mooie platte plakken deeg van, zo groot als de bakplaat. Als het mooi gelijkmatig is uitgerold, leg je het op de bakplaat. Dan begint het vullen.
Ik begin altijd met een basistomatensaus, gemaakt in de blender. Soms gebruik ik een restje pastasaus, die ik in de blender fijnmaak. Verse maak je eenvoudig: Een kleine ui gaat in de blender. Een paar knoflookteentjes erbij. Een blikje tomatenpuree en een scheutje olijfolie. Vervolgens de kruiden: oregano, basilicum, tijm. Wat zout en peper naar smaak. Ik kies vaak voor wat tabasco in plaats van gewone peper. Als je inschat dat het te weinig is, voeg je nog wat ketchup of tomatenpuree toe. Als het een mooi egale saus is, is het klaar. Dit smeer je over de pizza's.
En dan begint het belegfeest. Ik kies vaak voor grote plakken ham, salami of iets dergelijks. Maar vis, rul gehakt of kip is ook erg lekker. Daarna de groenten die ik lekker vind: olijf, paprika, champignon, courgette, tomaten. Restjes die op moeten. Rucola, geroerbakte spinazie, ui. Hier is een meisje dat broccoli heerlijk vindt: even voorkoken en dat worden dan de neus en ogen van de beer.
In de meeste gevallen heb ik eigenlijk veel te veel groenten, waardoor de pizza niet meer fatsoenlijk te eten is. Twee of drie uitkiezen is beter.
Als laatste doe ik er kaas over. Meestal doodgewone geraspte kaas, want die is standaard aanwezig. Maar mozzarella, parmezaan, feta, enz. kunnen ook heel goed. Als het goed belegd is, mag het de voorverwarmde oven in: 12 minuten op 250 graden. Mijn oven kan maar tot 220, dus dan mag de pizza er wat langer in. Bij meerdere platen pizza doe ik het ook wat langer, en halverwege ruil ik de platen om. Als de pizza's mooi bruin kleuren en de kaas is gesmolten, dan is het tijd om het wijntje of biertje klaar te zetten en een puntje uit te proberen!
Oja, het schijnt nog vele malen lekkerder te zijn om pizza's op een pizzasteen te bakken. Die heb ik niet, maar wil ik zeker een keer uitproberen. Het voordeel van de grote pizza voor het hele gezin ben je dan kwijt.
Hier het recept voor een plaatpizza en twee kleinere pizza's.
500 gr bloem
7 gr gist
wat zout
3 el olijfolie
350 ml lauwwarm water
Het deeg kneed ik altijd in de keukenmachine. Broodbakmachine is ook een optie. Met de hand is absoluut niet mijn favoriet: je bent dan echt even bezig en het plakdeeg zit dan door je hele keuken en op al je kleren (bij mij tenminste). Ik ben dus lekker lui en laat de keukenmachine kneden.
Eerst meng je de droge ingrediënten door elkaar. Vervolgens voeg je olie en water toe, en dat moet dus tot een soepel deeg gekneed worden. Dat mag gerust een paar minuutjes flink gekneed worden. Als het mooi elastisch is, is het klaar.
De kom zet je, afgedekt met een vochtige doek, op een warme plek weg. Vervolgens mag het tot het dubbele volume rijzen. Dat kan wel 1-1,5 uur duren.
De bakplaten vet je goed in. En dan komt alsnog de knoeiboel: je bestuift het aanrecht, het deeg, en je handen met bloem. Het deeg leg je op het aanrecht en met je handen of met een deegroller maak je er een of meerdere mooie platte plakken deeg van, zo groot als de bakplaat. Als het mooi gelijkmatig is uitgerold, leg je het op de bakplaat. Dan begint het vullen.
Ik begin altijd met een basistomatensaus, gemaakt in de blender. Soms gebruik ik een restje pastasaus, die ik in de blender fijnmaak. Verse maak je eenvoudig: Een kleine ui gaat in de blender. Een paar knoflookteentjes erbij. Een blikje tomatenpuree en een scheutje olijfolie. Vervolgens de kruiden: oregano, basilicum, tijm. Wat zout en peper naar smaak. Ik kies vaak voor wat tabasco in plaats van gewone peper. Als je inschat dat het te weinig is, voeg je nog wat ketchup of tomatenpuree toe. Als het een mooi egale saus is, is het klaar. Dit smeer je over de pizza's.
En dan begint het belegfeest. Ik kies vaak voor grote plakken ham, salami of iets dergelijks. Maar vis, rul gehakt of kip is ook erg lekker. Daarna de groenten die ik lekker vind: olijf, paprika, champignon, courgette, tomaten. Restjes die op moeten. Rucola, geroerbakte spinazie, ui. Hier is een meisje dat broccoli heerlijk vindt: even voorkoken en dat worden dan de neus en ogen van de beer.
In de meeste gevallen heb ik eigenlijk veel te veel groenten, waardoor de pizza niet meer fatsoenlijk te eten is. Twee of drie uitkiezen is beter.
Als laatste doe ik er kaas over. Meestal doodgewone geraspte kaas, want die is standaard aanwezig. Maar mozzarella, parmezaan, feta, enz. kunnen ook heel goed. Als het goed belegd is, mag het de voorverwarmde oven in: 12 minuten op 250 graden. Mijn oven kan maar tot 220, dus dan mag de pizza er wat langer in. Bij meerdere platen pizza doe ik het ook wat langer, en halverwege ruil ik de platen om. Als de pizza's mooi bruin kleuren en de kaas is gesmolten, dan is het tijd om het wijntje of biertje klaar te zetten en een puntje uit te proberen!
Oja, het schijnt nog vele malen lekkerder te zijn om pizza's op een pizzasteen te bakken. Die heb ik niet, maar wil ik zeker een keer uitproberen. Het voordeel van de grote pizza voor het hele gezin ben je dan kwijt.
donderdag 20 augustus 2015
Moussaka, om je vingers bij op te eten!
Gisteren stond er moussaka op tafel. Een soort griekse lasagne van aubergine, gehaktsaus en aardappel. Het is een van onze favorieten. Maar het is ook een nogal tijdrovende maaltijd, zeker als je elk onderdeel zelf maakt. Gisteren trok ik dus om half 4 al de pannen uit de kast. Het uur daarop was ik nonstop aan het koken (en kinderen bezig houden). En dan moet je nog drie kwartier alle verleidelijke geuren weerstaan als het geheel staat te garen in de oven.
Moussaka wordt in heel het middenoosten gegeten. Dé moussaka bestaat dus niet. Er zijn vele manieren waarop je het kunt maken. Met lams- of rundergehakt. Met ricotta, griekse yoghurt, bechamel, of feta. In ieder geval zijn oregano, paprikapoeder, kaneel, nootmuskaat en peterselie de vaste smaakmakers. Tijm of laurier kan er ook doorheen. Ik maak de moussaka als volgt.
Ingrediënten:
500 gr. aardappels
2 grote aubergines
olijfolie
2 gesnipperde uien
2 tenen knoflook, fijngesneden
500 gr rundergehakt
1 blikje tomatenpuree
1 blik gepelde tomaten
1-2 glazen witte, droge wijn
paprikapoeder, kaneel, peterselie, oregano, tijm, chilipoeder of pepertjes.
40 gr boter
40 gr bloem
400 ml melk
2 eieren
nootmuskaat
kaas
Ik begin met aardappels schillen, in schijfjes snijden en even voorkoken. Maar gewoon aardappelschijfjes kopen is een snellere optie. :-)
De aubergine snij ik in plakjes. Deze leg ik in een vergiet, en bestrooi ik royaal met zout. Op deze manier trekt het vocht uit de aubergine. Het is handig om dit in laagjes te doen, met keukenpapier er tussen. Dit mag wel een half uurtje staan.
Ondertussen bak ik het gehakt rul, voeg ik ui en knoflook toe. Als alles lekker gebakken is, gaan tomatenpuree en gepelde tomaten erbij. Ook de wijn, kruiden en specerijen voeg ik toe. Hoeveel van elk, is even uit proberen. Kaneel mag bijvoorbeeld iets minder zijn dan paprika. En de chili moet je ook een beetje mee uitkijken. Het geheel staat vervolgens een half uurtje te sudderen.
De aubergineplakken dep ik droog en ik veeg zoveel mogelijk zout er van af. De plakjes worden ingesmeerd met olijfolie en vervolgens in een grillpan aan beide zijden gegrild.
In pannetje vier maak ik een bechamelsausje: boter smelten, gezeefde bloem toevoegen en even laten bakken. Vervolgens melk erbij en met een garde de boel klontvrij houden. Zodra de melk heet wordt, ontstaat een dikke saus. Als deze klaar is voeg ik nootmuskaat toe en haal ik de pan van het vuur. Even iets laten afkoelen en 2 eieren erdoor klutsen en een handvol geraspte kaas erdoor roeren.
De tomatensaus bind ik nog iets met bloem, als hij erg dun is gebleven. Vervolgens gaat het stapelwerk in de ovenschaal beginnen. Mijn opbouw deze keer: aardappel, aubergine, tomatensaus, aubergine, tomaat, aubergine, aardappel, bechamel.
Vervolgens moet de ovenschotel zo'n 45 minuten op 180 graden in de oven. En dan is dit het resultaat:
En, zoals altijd, ziet het er op het bord iets minder netjes uit. Maar als je het geproefd heb, zie je dat niet meer...
Oja, en dan die afwas: 4 pannen en een ovenschaal. Dan ben je gezegend met een vaatwasser!
Moussaka wordt in heel het middenoosten gegeten. Dé moussaka bestaat dus niet. Er zijn vele manieren waarop je het kunt maken. Met lams- of rundergehakt. Met ricotta, griekse yoghurt, bechamel, of feta. In ieder geval zijn oregano, paprikapoeder, kaneel, nootmuskaat en peterselie de vaste smaakmakers. Tijm of laurier kan er ook doorheen. Ik maak de moussaka als volgt.
Ingrediënten:
500 gr. aardappels
2 grote aubergines
olijfolie
2 gesnipperde uien
2 tenen knoflook, fijngesneden
500 gr rundergehakt
1 blikje tomatenpuree
1 blik gepelde tomaten
1-2 glazen witte, droge wijn
paprikapoeder, kaneel, peterselie, oregano, tijm, chilipoeder of pepertjes.
40 gr boter
40 gr bloem
400 ml melk
2 eieren
nootmuskaat
kaas
Ik begin met aardappels schillen, in schijfjes snijden en even voorkoken. Maar gewoon aardappelschijfjes kopen is een snellere optie. :-)
De aubergine snij ik in plakjes. Deze leg ik in een vergiet, en bestrooi ik royaal met zout. Op deze manier trekt het vocht uit de aubergine. Het is handig om dit in laagjes te doen, met keukenpapier er tussen. Dit mag wel een half uurtje staan.
Ondertussen bak ik het gehakt rul, voeg ik ui en knoflook toe. Als alles lekker gebakken is, gaan tomatenpuree en gepelde tomaten erbij. Ook de wijn, kruiden en specerijen voeg ik toe. Hoeveel van elk, is even uit proberen. Kaneel mag bijvoorbeeld iets minder zijn dan paprika. En de chili moet je ook een beetje mee uitkijken. Het geheel staat vervolgens een half uurtje te sudderen.
De aubergineplakken dep ik droog en ik veeg zoveel mogelijk zout er van af. De plakjes worden ingesmeerd met olijfolie en vervolgens in een grillpan aan beide zijden gegrild.
In pannetje vier maak ik een bechamelsausje: boter smelten, gezeefde bloem toevoegen en even laten bakken. Vervolgens melk erbij en met een garde de boel klontvrij houden. Zodra de melk heet wordt, ontstaat een dikke saus. Als deze klaar is voeg ik nootmuskaat toe en haal ik de pan van het vuur. Even iets laten afkoelen en 2 eieren erdoor klutsen en een handvol geraspte kaas erdoor roeren.
De tomatensaus bind ik nog iets met bloem, als hij erg dun is gebleven. Vervolgens gaat het stapelwerk in de ovenschaal beginnen. Mijn opbouw deze keer: aardappel, aubergine, tomatensaus, aubergine, tomaat, aubergine, aardappel, bechamel.
Vervolgens moet de ovenschotel zo'n 45 minuten op 180 graden in de oven. En dan is dit het resultaat:
vrijdag 14 augustus 2015
Courgette-gehaktschotel
Eindelijk, eindelijk vandaag de eerste echte fatsoenlijk uitgegroeide courgette geplukt! Al eerder groeiden er minicourgettes. Maar die groeiden maar niet uit tot eet-formaat. De bijtjes hier blijken mijn andere bloemetjes lekkerder te vinden dan de courgette. Ik moet dus zelf een handje helpen. Het resultaat daarvan was vandaag te bewonderen en te proeven.
Inmiddels heb ik heel wat recepten met courgette bekeken en verschillende gemaakt. Vandaag een recept van eigen hand, uiteraard geïnspireerd door de tig recepten op internet.
250 gr gehakt
2 uien
2 teentjes knoflook
1 rode paprika
100 gr. champignons
2 courgettes
klein blikje tomatenpuree
paprikapoeder
tabasco
150 gr mais (uit blik)
zout
600 gr aardappelpuree
100 gr geraspte kaas
Het gehakt bakte ik rul. De uien en knoflook werden fijn gesneden en meegebakken. Vervolgens alle overige groenten gesneden en toegevoegd. De tomatenpuree, paprikapoeder en een flinke scheut tabasco toegevoegd. En dat heeft even staan sudderen. Ondertussen heb ik de aardappelpuree gemaakt. Uit een pakje -shame on me-. Het is natuurlijk vele malen lekkerder met zelfgemaakte puree, maar ja, de pakjes waren nog over van vakantie. En nieuwe aardappeltjes zijn niet zo geschikt voor puree. En ik had geen puf (Voldoende excuus?) De mais warmde op het laatst nog even mee. En natuurlijk werd het op smaak gebracht met wat zout. Peper was na al die tabasco niet meer nodig....
De inhoud van de groente-gehaktpan ging in een ingevette ovenschaal. Vervolgens de puree erover verdeeld en bestrooid met geraspte kaas. 15 minuutjes goudbruin laten kleuren onder de grill.
Ik kan wel zeggen: deze durf ik mezelf nog eens voor te zetten!
250 gr gehakt
2 uien
2 teentjes knoflook
1 rode paprika
100 gr. champignons
2 courgettes
klein blikje tomatenpuree
paprikapoeder
tabasco
150 gr mais (uit blik)
zout
600 gr aardappelpuree
100 gr geraspte kaas
Het gehakt bakte ik rul. De uien en knoflook werden fijn gesneden en meegebakken. Vervolgens alle overige groenten gesneden en toegevoegd. De tomatenpuree, paprikapoeder en een flinke scheut tabasco toegevoegd. En dat heeft even staan sudderen. Ondertussen heb ik de aardappelpuree gemaakt. Uit een pakje -shame on me-. Het is natuurlijk vele malen lekkerder met zelfgemaakte puree, maar ja, de pakjes waren nog over van vakantie. En nieuwe aardappeltjes zijn niet zo geschikt voor puree. En ik had geen puf (Voldoende excuus?) De mais warmde op het laatst nog even mee. En natuurlijk werd het op smaak gebracht met wat zout. Peper was na al die tabasco niet meer nodig....
De inhoud van de groente-gehaktpan ging in een ingevette ovenschaal. Vervolgens de puree erover verdeeld en bestrooid met geraspte kaas. 15 minuutjes goudbruin laten kleuren onder de grill.
Ik kan wel zeggen: deze durf ik mezelf nog eens voor te zetten!
zondag 9 augustus 2015
Voor de paddestoelenliefhebber
Deze keer geen lekkers dat ik zelf op tafel heb gezet, maar een van de recepten die de beste kok van dit huis graag kookt. Met paddenstoelen in de hoofdrol. Ik ben gek op champignons. En vanaf het moment dat mijn broer champignonkweker werd, begon ik ook andere paddenstoelen te waarderen. Want er kwamen zo nu en dan eens wat andere soorten op tafel te staan. De shiitake, oesterzwam en kastanjechampignon zijn daarvan het meest bekend. Super lekker bij (rood) vlees. Maar in onderstaand recept kun je ze ook goed kwijt!
Voor twee personen
3 bosuitjes
400 gr. gemengde paddenstoelen
150 gr. ham, in blokjes
250 gr. tortellini met kaasvulling
oregano
scheutje slagroom
handje walnoten of paranoten
De bosuitjes in ringetjes snijden en even fruiten in wat olie. Ondertussen de paddestoelenmix in plakjes of repen snijden. De paddestoelen en ham aan de bosuitjes toevoegen en een aantal minuten roerbakken.
Ondertussen de tortellini koken.
Als alles gaar is oregano en slagroom toevoegen aan de paddestoelen en even laten doorwarmen. Op smaak brengen met peper en zout. Vervolgens de gekookte pasta erdoor mengen. Opscheppen en het bord afmaken met wat gehakte walnoten.
Oorspronkelijk kwam de basis van dit recept van voedingscentrum.nl, maar daar is het niet meer in deze vorm te vinden. Bovendien is de slagroom een typische Wijnalda-toevoeging: hoewel niet supergezond, maakt het veel gerechten wel wat lekkerder.
Als toetje hadden we vandaag een rest zelfgemaakt bananenijs. Altijd fijn als er nog een bak in de vriezer op je staat te wachten. Ook dat is natuurlijk niet gezond, maar het recept zal ik hier een keer neerzetten. Kan ieder die dat wat lijkt eerst even een ijsmachine gaan halen in een uitverkoop hier of daar.... (Kan een heel simpele zijn. Mijn machine was ruim een tientje, gekocht bij een drogist. Werkt prima en gaat al jaren mee).
Voor twee personen
3 bosuitjes
400 gr. gemengde paddenstoelen
150 gr. ham, in blokjes
250 gr. tortellini met kaasvulling
oregano
scheutje slagroom
handje walnoten of paranoten
De bosuitjes in ringetjes snijden en even fruiten in wat olie. Ondertussen de paddestoelenmix in plakjes of repen snijden. De paddestoelen en ham aan de bosuitjes toevoegen en een aantal minuten roerbakken.
Ondertussen de tortellini koken.
Als alles gaar is oregano en slagroom toevoegen aan de paddestoelen en even laten doorwarmen. Op smaak brengen met peper en zout. Vervolgens de gekookte pasta erdoor mengen. Opscheppen en het bord afmaken met wat gehakte walnoten.
Oorspronkelijk kwam de basis van dit recept van voedingscentrum.nl, maar daar is het niet meer in deze vorm te vinden. Bovendien is de slagroom een typische Wijnalda-toevoeging: hoewel niet supergezond, maakt het veel gerechten wel wat lekkerder.
Als toetje hadden we vandaag een rest zelfgemaakt bananenijs. Altijd fijn als er nog een bak in de vriezer op je staat te wachten. Ook dat is natuurlijk niet gezond, maar het recept zal ik hier een keer neerzetten. Kan ieder die dat wat lijkt eerst even een ijsmachine gaan halen in een uitverkoop hier of daar.... (Kan een heel simpele zijn. Mijn machine was ruim een tientje, gekocht bij een drogist. Werkt prima en gaat al jaren mee).
woensdag 5 augustus 2015
Quinoa
Quinoa is tegenwoordig nogal hip. Het is een superfood en elke gezondheidsfreak zweert erbij. Ik had het nog nooit gehad. Maar nu verkocht zelfs die grote goedkope supermarkt met een A. quinoa. Dat moest natuurlijk uitgeprobeerd worden. Wat googelen leverde vooral salades met quinoa op. Men gebruikt het verder voornamelijk als vervanger voor rijst of couscous. Ik besloot wat groenten te roerbakken met kip en dat door de quinoa te mengen. De groenten: bosui, paprika, champignons, courgette.
Bij het koken van de quinoa heb ik me netjes aan de voorschriften op de verpakking gehouden. Een van de pluspunten vindt men dat het zo lekker snel klaar is, maar dat is (bij deze quinoa) onzin. Het goedje moet 10 minuten koken. Dat is heel wat meer dan couscous, (snelkook)rijst of pasta. De geur en het uiterlijk maken me nog niet direct enthousiast....
Vervolgens heb ik alles door elkaar gemengd, want eerlijk gezegd zag ik ons nog niet droge happen quinoa eten.
Ik snap eerlijk gezegd niet waarom quinoa zo razend populair is. Het is te eten. En het schijnt supergezond te zijn. Maar de smaak is een beetje metalig, muf. De textuur niet briljant. En het ziet er niet lekker uit.
Pluspunten: de kids eten het, het is supergezond, het voedt erg goed, het is geschikt om te eten in verschillende diëten en bij allergieën.
Minpunten: het moet echt even koken, het smaakt niet heel lekker, het ruikt niet heel lekker, het ziet er niet lekker uit, het is duur.
Ik zal keurig het pakje opmaken en het nog een keer in een ander gerecht verwerken. Maar doe mij verder maar rijst of couscous. Misschien moet je topkok zijn om er iets lekkers van te kunnen maken?
Vervolgens heb ik alles door elkaar gemengd, want eerlijk gezegd zag ik ons nog niet droge happen quinoa eten.
Pluspunten: de kids eten het, het is supergezond, het voedt erg goed, het is geschikt om te eten in verschillende diëten en bij allergieën.
Minpunten: het moet echt even koken, het smaakt niet heel lekker, het ruikt niet heel lekker, het ziet er niet lekker uit, het is duur.
Ik zal keurig het pakje opmaken en het nog een keer in een ander gerecht verwerken. Maar doe mij verder maar rijst of couscous. Misschien moet je topkok zijn om er iets lekkers van te kunnen maken?
maandag 3 augustus 2015
Wraps met zalm en sla
Vandaag was het wel een heel warme dag. Ik raak dan per direct oververhit: ik heb geen zin in urenlang koken, maar wel zin in een lekkere maaltijd. Niet te zwaar, maar wel genoeg vullend. In mijn hoofd zie ik dan allerlei zomeredities van de Allerhande voorbijkomen. Of Jamie Olivers. Ik zat wat te internetten en kreeg nog meer zomerse recepten voorgeschoteld. Veel BBQ, heeeeeel veel BBQ. Laten wij daar nou net even niet van zijn.... Verder veel pastasalades - gisteren al pasta gehad. Blijft over: wraps. Wraps maak ik niet zo vaak: ik heb ze niet standaard in huis en de supermarkt is niet bepaald op loopafstand. Ooit heb ik ze daarom zelf gebakken: geen succes. Ze werden te klein, te hard, niet meer rol- of vouwbaar. Voorlopig staan gewoon de wraps uit de supermarkt hier op tafel. Neemt niet weg dat ze vandaag ook niet briljant waren. Ik had ergens een recept gezien waar de wraps in de grillpan werden gebakken. Leek me leuk, maar was absoluut geen succes.
In wraps kunnen allerlei groenten (en vlees) door elkaar. Ideaal voor restjes groenten die op het punt staan zelf de koelkast uit te lopen. Nu dan snel aan de slag:
Dit ging erin:
1 gesnipperde ui
400 gr roerbakgroente (vandaag de Italiaanse versie)
1 blik tomatenblokjes
1 blikje zalmmoot
cayennepeper (ik wilde chilipoeder, maar die is spoorloos verdwenen)
2 flinke eetlepels roomkaas
kwart krop ijsbergsla, gesneden in reepjes
+/- 10 cherrytomaatjes, gehalveerd
halve komkommer, in reepjes
6 grote tortillawraps (2 per volwassene)
Zo maakte ik het:
Het uitje bakte ik even aan in olijfolie. Vervolgens ging de roerbakgroente erbij en werd het zaakje even lekker geroerbakt. De tomatenblokjes erbij in, evenals wat cayennepeper. Hoeveel is afhankelijk van hoe pittig je de boel wilt hebben. Hier kinderen aan tafel, dus niet zoveel. De zalmmoot heb ik uit elkaar geplukt om alle graten te verwijderen. Vervolgens ging de zalm erbij en niet veel later de roomkaas. Het geheel goed verwarmen.
Ondertussen de gehalveerde tomaatjes, komkommer en gesneden ijsbergsla mengen. De wraps verwarmen zoals op de verpakking aangegeven.
Daarna is het een kwestie van de warme hap over de wraps verdelen, de sla er aan toevoegen, dichtvouwen (eventueel vastzetten met een sateprikker) en smullen maar!
Oja, plaatje bij het praatje ontbreekt nog: ik vergeet gewoonweg de camera te pakken. Wie weet leer ik het nog....
In wraps kunnen allerlei groenten (en vlees) door elkaar. Ideaal voor restjes groenten die op het punt staan zelf de koelkast uit te lopen. Nu dan snel aan de slag:
Dit ging erin:
1 gesnipperde ui
400 gr roerbakgroente (vandaag de Italiaanse versie)
1 blik tomatenblokjes
1 blikje zalmmoot
cayennepeper (ik wilde chilipoeder, maar die is spoorloos verdwenen)
2 flinke eetlepels roomkaas
kwart krop ijsbergsla, gesneden in reepjes
+/- 10 cherrytomaatjes, gehalveerd
halve komkommer, in reepjes
6 grote tortillawraps (2 per volwassene)
Zo maakte ik het:
Het uitje bakte ik even aan in olijfolie. Vervolgens ging de roerbakgroente erbij en werd het zaakje even lekker geroerbakt. De tomatenblokjes erbij in, evenals wat cayennepeper. Hoeveel is afhankelijk van hoe pittig je de boel wilt hebben. Hier kinderen aan tafel, dus niet zoveel. De zalmmoot heb ik uit elkaar geplukt om alle graten te verwijderen. Vervolgens ging de zalm erbij en niet veel later de roomkaas. Het geheel goed verwarmen.
Ondertussen de gehalveerde tomaatjes, komkommer en gesneden ijsbergsla mengen. De wraps verwarmen zoals op de verpakking aangegeven.
Daarna is het een kwestie van de warme hap over de wraps verdelen, de sla er aan toevoegen, dichtvouwen (eventueel vastzetten met een sateprikker) en smullen maar!
Oja, plaatje bij het praatje ontbreekt nog: ik vergeet gewoonweg de camera te pakken. Wie weet leer ik het nog....
zaterdag 1 augustus 2015
Meloensalade
Vandaag zat ik met vriendinnen en kids heerlijk aan zee, in de zon. Op het strand van de Eemshaven. Nou ja, strand.... bergje schelpen. Maar heerlijk was het! Stokbroodje, sandwich en genieten maar. Ik had ook een zomerse meloensalade meegenomen. Een recept dat we al jaren hebben. Ik kom het inmiddels overal tegen op receptensites. Maar waar ik het vandaan heb? Geen idee. Het is ook wel een voor de hand liggende combinatie: ham en meloen.
Wat heb je nodig?
2 galia meloenen
100-200 gr rauwe ham
paar takjes basilicum
sap van een halve citroen
scheutje olijfolie
peper, zout
bakje bramen
De meloenen snijd je doormidden en schraap je met een lepel stukje voor stukje leeg. Een groot deel van het vocht kun je weggooien, anders heb je straks soep. De 'krullen' meloen meng je met de in reepjes gescheurde ham. De basilicum snijd je in stukjes. Van het citroensap, de olijfolie, peper en zout klop je een dressing. Vervolgens meng je alles door elkaar en (als je er niet mee naar het strand hoeft te rijden) vul je de lege meloenen met de salade. Bramen kun je er vervolgens over verdelen. De bramen heb ik weggelaten. Ik ben er niet zo'n fan van en het is er het seizoen nog niet voor.
Lekker receptje voor een voorgerecht of, zoals nu, een picknick! Ik heb nog een restje in de koelkast :-D
Wat heb je nodig?
2 galia meloenen
100-200 gr rauwe ham
paar takjes basilicum
sap van een halve citroen
scheutje olijfolie
peper, zout
bakje bramen
De meloenen snijd je doormidden en schraap je met een lepel stukje voor stukje leeg. Een groot deel van het vocht kun je weggooien, anders heb je straks soep. De 'krullen' meloen meng je met de in reepjes gescheurde ham. De basilicum snijd je in stukjes. Van het citroensap, de olijfolie, peper en zout klop je een dressing. Vervolgens meng je alles door elkaar en (als je er niet mee naar het strand hoeft te rijden) vul je de lege meloenen met de salade. Bramen kun je er vervolgens over verdelen. De bramen heb ik weggelaten. Ik ben er niet zo'n fan van en het is er het seizoen nog niet voor.
Lekker receptje voor een voorgerecht of, zoals nu, een picknick! Ik heb nog een restje in de koelkast :-D
Abonneren op:
Posts (Atom)