dinsdag 29 december 2015

Lasagne met bechamelsaus

Het is al weer even geleden dat ik een recept deelde. December was een drukke maand, ook met koken. Ik heb veel gekookt en bijna nog meer gebakken. Een stuk of 8 taarten/koeken binnen twee weken (nee, niet allen zelf opgegeten). Daarnaast nog wat hartige taarten en ovenschotels. De oven heeft overuren gedraaid. En ook gisteren zette ik 'm nog een keer weer aan. Voor lasagne deze keer. Dat recept mag natuurlijk niet ontbreken op de blog.
Voor lasagne kun je een gewone basistomatensaus gebruiken. Ik vind het zelf prettig om een stevige saus te hebben, dus veel groenten en vandaag ook ietsje meer gehakt. Daarnaast hoort er bij een lasagne bechamelsaus. Het kan zonder, maar mét maakt het echt af.

Voor het recept van vandaag heb je het volgende nodig:
500 gr gehakt
3 (grote) uien
2 teentjes knoflook
2 (rode) paprika's
3 wortels
1 courgette
1 blikje tomatenblokjes
1 pak gezeefde tomaten
1 bouillonblokje (rund)
italiaanse kruiden: oregano, tijm, beetje rozemarijn, peterselie, basilicum
paprikapoeder, tabasco, peper, zout
half doosje lasagnebladen
50 gr boter
50 gr bloem
500 ml melk
nootmuskaat, vers (ruikt lekker!) of uit een potje
50 gr (parmezaanse) kaas

Bak als eerste het gehakt mooi rul. De meeste gehaktsoorten zijn vet genoeg om zonder boter of olie te bakken. Zo niet, dan eerst even een scheutje olijfolie in de pan. Snipper ui en knoflook en voeg dit toe zodra het gehakt bruin is. Vervolgens worden wortels schoongemaakt en in dunne plakjes gesneden, paprika's in blokjes en courgette in kleine stukjes gesneden. Voeg ze een voor een toe en bak alles even aan. Daarna mogen de tomatenblokjes, gezeefde tomaten en het bouillonblokje erbij. Water toevoegen hoeft niet: er zit genoeg vocht in de pan.
Als je gedroogde kruiden gebruikt, kunnen die er direct bij in. Verse kruiden mogen juist aan het eind erbij. Paprikapoeder, tabasco, peper en zout kunnen wel direct in de pan. Het geheel even een kwartiertje laten sudderen op laag vuur. Ik vind het lastig aan te geven hoeveel kruiden er in gaan. Ik gooi altijd maar wat raak en proef. Er gaat dan vrijwel altijd nog wel wat bij. Zout en peper halen de smaak ook nog wat op. Zo maak je het elke keer zelf lekker. Deze keer had ik een vrij zoete variant door de hoeveelheid tomaten en wortel. Dan gaat er wat extra tabasco in om pit te geven.

Terwijl deze saus staat te sudderen kun je aan de slag met de bechamelsaus. Het is een eenvoudige saus, maar je moet wel goed opletten. De hoeveelheid boter en bloem kan eventueel een paar gram minder, of juist de hoeveelheid melk wat meer. Het ligt er maar aan hoe dik je de saus wilt hebben.
Je begint met boter smelten in een pannetje. Dat moet op laag vuur gebeuren, de boter mag niet bruin worden. Als de boter gesmolten is voeg je in een keer de bloem toe. Met een pollepel meng je het goed. Het mag even bakken en pruttelen. Wel af en toe blijven doorroeren. Zodra het mengsel wat droog wordt, giet je de helft van de melk erbij. Roer met een garde tot je een egaal mengsel krijg. Het dikt in zodra de melk wat warmte heeft. Voeg vervolgens zoveel melk toe tot je een mooie vla-dikke saus hebt. Als de saus klaar is kun je het op smaak brengen met nootmuskaat, peper en zout. Daarnaast kun je van het vuur af er nog een ei doorheen klutsen, of geraspte kaas. Ik heb het deze keer gewoon basic gehouden.

Dan begint het opstapelen: vet een ovenschaal in en begin met een dun laagje saus. Zorg ervoor dat de bodem helemaal bedekt is. Bedek de saus met een enkele laag lasagnebladen. Deze mogen elkaar niet overlappen, dan worden ze niet goed gaar. Laat liever een randje onbedekt, mocht het niet helemaal passen. Vervolgens herhaal je de laagjes saus en bladen, en eindig je met een laagje saus. Ik heb zo drie laagjes bladen en 4 laagjes saus. Tot slot giet je voorzichtig de bechamelsaus over de bovenste laag tomatensaus. Tot slot bedek je de schotel met een laagje geraspte kaas.
Dat ziet er dan zo uit.

De schotel moet 35-45 minuten in een voorverwarmde oven op 200 graden. Daarna kun je het gerust een minuutje of 10 op tafel zetten. Het blijft nog wel even heet. En dan begint het project 'lasagne-op-je-bord-zonder-dat-het-uit-elkaar-valt'. Succes!

maandag 7 december 2015

Feest = zelfgemaakte taarten!

Gisteren was het zover: ik ging mijn laatste jaar als twintiger in. Bij dat soort gelegenheden weiger ik taart te kopen. Die maak ik zelf. Liefst elke keer wat anders. Hoewel het wel onder lekker, maar zeker niet onder gewoon of gezond valt, vind ik een verjaardag een goede gelegenheid om het een en ander te delen van deze taarten. Geen van allen zelfbedacht, wel zelf uitgezocht en gemaakt :-)

De lekkerste van de drie is toch echt de Sinaasappelrijstevlaai.
Je staat er even voor in de keuken. Maar ingewikkeld is het zeker niet. Echt leuk om te zien hoe een sinaasappel eetbaar en te verwerken wordt nadat het twee uur in een pannetje heeft staan borrelen. Overigens staat nergens hoe groot de vlaaivorm moet zijn. Ik heb gewoon een springvorm van 28 cm gebruikt en had nog deeg over. Qua vulling was dit formaat ook prima. De garnering heb ik weggelaten. De taart wordt er een stuk minder goed houdbaar door en een klodder slagroom kan iedereen er ter plekke nog op krijgen.

De tweede taart was een walnoot-chocoladeplaatkoek
Ik gebruikte er een grote ovenschaal voor. Lekker, machtig en zoet. Ook een prima combi met bovenstaand taartje, aldus een schoonzus die het niet bij één kon laten.....

Als derde een normandische appeltaart
Ik heb eigenlijk altijd wel een appeltaart ertussen, want wat is een verjaardag zonder appeltaart? Deze taart heb ik nog niet zelf geproefd, maar ik heb geen klachten gehad...
De calvados heb ik vervangen door appelsap, wel van die extra lekkere. Maar of het dan nog zo normandisch is vraag ik me af. Wel vond ik dat de gelei die je maakt veel te veel is voor die paar kwastjes over de taart. Met de helft had je ook genoeg gehad.

Binnen 4 uur stonden deze 3 taarten klaar. Op naar zaterdag, dan probeer ik wellicht weer iets uit.